«Όσο για την ψυχική μου διάθεση,τι να πω και τι νά ομολογήσω. Η ψυχική μου διάθεση είχε τεθεί στη διάθεση των δυο μαγισών. Με χαρά, με ανυπόκριτη χαρά είχα αποδεχτεί ότι η διάθεση μου ήταν αυστηρώς εξαρτημένη απο τις διαθέσεις και τις ορέξεις τους. Η ανύπαρκτη, επιτέλους, θέληση μου είχε υποταχτεί ολοσχερώς στη θέληση τους. Είχα οδηγηθεί, αμετακλήτως, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς αμφισβητήσεις ,χωρίς αμφιταλαντεύσεις στην πιο βαθιά κατάπτωση. Και η κατάπτωση μου ήταν ο αντικατοπτρισμός της δικής τους μεγαλειώδους κατάπτωσης. Ο κύβος είχε ριφθεί. Οι απολαύσεις τους ήταν οι απολαύσεις μου, η ηδονή τους ηδονή μου. Ένιωσα για πρώτη φορά, πως κάτι βαθύ. κάτι μεγάλο είχε συντελεστεί στα βάθη της ψυχής και της διάνοιάς μου. Η Λέιλα και η Βηθσαβέ ήταν οι δικές μου, οι γυναίκες μου, οι θείες μου, το σύμπαν μου, το μοναδικό σύμπαν στο οποίο ποθούσα να αναπνέω. Κι εγώ ήμουν δικός τους, ολότελα δικός τους, ο κύριος και ο σκλάβος τους, πρωτίστως ο σκλάβος τους, μόνον ο σκλάβος τους, σκλάβος τους, τίποτ’ άλλο εκτός απο σκλάβος τους, τελεία και παύλα.»
Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ.
