Η Βαλκανική Χερσόνησος αποτέλεσε για αιώνες, μετά την άφιξη των Σλάβων δηλαδή, μία ενιαία περιοχή που θα την αποκαλούσαν Βαλκανική Οικουμένη. Κατέληξε στα χρόνια του Βυζαντίου και, κυρίως, στα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας, να κατοικείται από ένα πλήθος λαών: πολλές εθνότητες, πολλές θρησκείες, πολλές γλώσσες. Μια πανσπερμία εθνών και λαών, οι οποίοι συμβίωναν ειρηνικά μεταξύ τους και η μόνη αντίθεσή τους, θρησκευτική κατά μέγα μέρος, ήταν με τους Οθωμανούς. Ο Ρήγας Φεραίος απευθύνονταν προς όλους τους χριστιανικούς βαλκανικούς λαούς και τους καλούσε, όλους μαζί και χωρίς εξαιρέσεις, να αποτινάξουν τον αλλόθρησκο ζυγό και ν’ αποκτήσουν την ελευθερία τους. Δεν είχε έρθει ακόμα η εποχή της αφύπνισης των εθνοτήτων, αυτή ήρθε αργότερα και δημιούργησε τα γνωστά βαλκανικά προβλήματα, αφού πλήθος λαών, εθνών, θρησκειών και γλωσσών υπήρχαν σχεδόν πάντοτε στη βαλκανική ανάμεικτα.
Για να διαβάσετε περισσότερα πατήστε εδώ
