Ένα περίεργο πράγμα: γράφοντας ελληνικά, μετά από τόσα χρόνια θητείας στα αγγλικά (στην πρώτη γλώσσα, σε μια πόλη της ελληνικής Διασποράς), γράφοντας με αμφιβολίες, με φόβους επιτέλους, στο τέλος της ζωής μου, ελληνικά, ανακαλύπτω ότι γράφω πολύ διαφορετικά απ’ ό,τι έγραφα στην άλλη γλώσσα. ‘Αλλες παγίδες τώρα, άλλες αντιστάσεις, άλλες επιταγές, αλλά και άλλες γοητείες. Για μια φορά ακόμα μου φανερώνεται όλη η θαυμαστή πολυμορφία, οι μυστηριώδεις συμπεριφορές του γραπτού λόγου. Κάτι άλλο ακόμα: άλλες, κρυφές πτυχές του εαυτού μου έρχονται στην επιφάνεια μέσα από την καινούργια γραφή. Δεν ξέρω αν πέτυχε το εγχείρημα, αν γεφυρώθηκε τελικά το χάσμα της διγλωσσίας μου με αυτό το βιβλίο – το πρώτο μου βιβλίο γραμμένο εξ ολοκλήρου σχεδόν στα ελληνικά. Ξέρω όμως ότι το πέρασμα αυτό μου επέτρεψε να ξαναδοκιμάσω τη μαγεία της εξερεύνησης σε άγνωστες περιοχές: σαν να έγραφα για πρώτη φορά.» Καίη Τσιτσέλη
Για να δείτε περισσότερα πατήστε εδώ
